" style="font-family:Tahoma">تاثیرات طلاق بر کودکان
طلاق والدین یکی از مسایلی است که تأثیر آن بیشتر از هر فرد دیگری بر روی کودکان و نوجوانان است. به عقیده روانشناسان کودک و نوجوان ، در حالتی که والدین کودک به هر دلیل تصمیم به جدایی می گیرند از روش‌های کاهش تاثیرات مخرب آن بر کودکان آن است که فرزندان را در جریان قرار داده و در برابر کشمکش‌ها از آنها حمایت کنید.
امروزه جدایی و طلاق حتی با وجود فرزندان نیز صورت می گیرد و ممکن است زن و شوهر بدون کوچک‌ترین توجهی نسبت به فرزندان خود تصمیم به طلاق بگیرند . این اتفاق شوک روانی زیادی را به کودک وارد می‌سازد . نبود پدر یا مادر در کنار کودک خلأ عاطفی زیادی را برای کودک ایجاد می‌کند. کودکان هر سنی که داشته باشند به هنگام جدایی پدر و مادر از یکدیگر ، نمی توانند عصبانیت و خشم خود را پنهان کنند. در این میان والدینی که قصد طلاق و جدایی را دارند بایستی علاوه بر مواجه با مشکلات روحی و روانی ناشی از طلاق خود ، به کودکان نیز کمک کنند تا بتوانند این شرایط را بهتر درک و سپری کنند.
راه‌حل‌هایی برای کم شدن استرس کودکان در زمان طلاق والدین :
1. هیچ‌گاه جزئیات ماجرا را برای کودکان شرح ندهید:
چه کودکی کم سن و سال داشته باشید و چه نوجوان ، نیازی به شرح تمام موضوع و بازگویی مفصل داستان طلاق برایشان کار صحیحی نیست . کودکان باید بنا به سن و سالی که دارند در جریان توضیح مختصری از این جدایی قرار گیرند. مثلا گفتن جمله "من و بابا دیگر همدیگر را دوست نداریم و نمی‌توانیم با هم زندگی کنیم" گزینه خوبی است.
بهتر است که این صحبت‌ها در شرایط مطلوب و با حضور پدر و مادر و با حفظ آرامش به اطلاع فرزندان برسد. گریه و زاری در چنین زمانی منطقی به نظر نمی‌رسد و بایستی به صورت کاملاً آرام با کودک در میان گذاشته شود.
2. نزد کودکان خود را خوب و حق دار نشان ندهید.
مهم‌ترین کار در این زمان این است که کودکان را وارد دعوا و کشمکش خود نکنید . با وجود کینه و خشمی که در دلتان است یکدیگر را نزد او خراب نکنید این کار باعث ایجاد لطمات عاطفی زیادی برای کودکان می‌گردد ، زیرا که کودک نهمشاور است و نه محرم اسرار ، پس او را در جریان طلاق دچار عذاب احساسی نکنید .
نحو برخورد با کودکان بعد از طلاق:
کودکان در صورت جدا شدن والدین، معمولاً خودشان را مقصر می‌دانند و با خود می‌گویند: "احتمالاً من کاری کرده‌ام" ، "به‌خاطر لیوانی که دیروز شکاندم" ، "چون درسم را نخواندم" و...؛ بیشتر این تفکرات به دلیل اطلاع نداشتن از علت واقعی جدایی والدین است و به همین دلیل دچار احساس ناراحتی یا خشم می‌شوند. ممکن است کودک از رهاشدن توسط پدر و مادری که از او نگهداری می‌کند ترس داشته باشد. داشتن امنیت برای کودکان زیر12 سال بسیار مهم است. آنها با خود می‌گویند: "زمانی که پدر و مادرم از هم جدا شدند، تکلیف من چه می‌شود؟" این وظیفه والدین است که در این زمینه تلاش کرده و احساس امنیت را برای کودک فراهم کنند.
به هر حال جدایی یک‌سری مشکلات را ایجاد می‌کند و بارزترین آن خشم و کینه گرفتن هر دو والد نسبت به یکدیگر است؛ چراکه معتقدند طرف دیگر در این جدایی مقصر بوده و این مسئله را در رفتارها و واکنش‌هایشان جلوی فرزند خود نشان می‌دهند. والدین هنگام تحویل گرفتن فرزند رفتار سرزنش‌آمیز نسبت به یکدیگر نداشته باشند
بعد از جدا شدن والدین، بسته به اینکه حضانت فرزند با چه کسی باشد، یک روز در هفته ممکن است پدر فرزند را ملاقات کند یا برعکس. در این شرایط والدین سعی کنند هنگام تحویل گرفتن یا تحویل دادن فرزند، به دلیل خشمی که از یکدیگر دارند رفتار سرزنش‌آمیز یا دشنام‌هایشان را در حضور کودک بروز ندهند؛ چراکه به هر حال فرد غایب هنوز والد فرزند است و کماکان فرزند با او در ارتباط است و زمان‌هایی را با او می‌گذراند.
والدین با بدگویی از هم در نگاه کودک نسبت به خود تأثیر می‌گذارند
این مسئله از این جهت اهمیت دارد که وقتی والدین نسبت به یکدیگر بدگویی کنند و دشنام دهند، در نگاه کودکنسبت به خود تأثیر می‌گذارند و به این صورت ممکن است کودک به خود بگوید: "چون بابا از مامان بدش می‌آید یا بالعکس، حتماً از من هم بدش می‌آید."
فرزندانتان را پیغام‌رسان بین خود نکنید
فرزند را پیغام‌رسان بین خود نکنید؛ چرا که در این موقعیت‌ها بیشتر والدین به دلیل کینه ای که از هم دارند، معمولاً با یکدیگر صحبت نمی‌کنند و به جای آن از کودک خود استفاده می‌کنند.
والدین می توانند از مشاوران متخصص روانشناس کودک برای بهینه کردن روش های تربیتی کودک از طریق مشاورهحضوری و مشاوره غیر حضوری مانند مشاوره تلفنی استفاده کنند .